Να πιάσουμε το έργο από κει που το αφήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα. Έτσι δεν πάει; Ο σωστός ο σεναριογράφος, κρατάει σε εγρήγορση τον θεατή. Πρέπει να υπάρχει αγωνία. Άμα δεν έχει υπάρχει σασπένς, δεν κάθεται ο άλλος να σε παρακολουθήσει. Με όλα αυτά που γίνονται είχαμε πει, πως τίποτα άψυχο δεν διώχνει τον κόσμο από αυτήν την πόλη. Οι άνθρωποι και οι συμπεριφορές τους όμως, μπορούν να το πετύχουν σε χρόνο dt.
Θα το ξεκινήσω από κάτι που μου έκανε εντύπωση. Από αυτήν την αντιπροσωπεία γονέων και κηδεμόνων, που πήγε και συναντήθηκε με τον δήμαρχο. Καταρχήν, για να το πάρουμε από την αρχή πρέπει να παραδεχτούμε ότι η συγκεκριμένη επιτροπή, δεν είναι για Γιδά. Είναι για πολύ παραπάνω. Δεν ξέρω ποιος από όλους αυτούς, σκέφθηκε τα πράγματα που ενδιαφέρονται να γίνουν για τα παιδιά τους, αλλά το σίγουρο είναι πως οι προτάσεις τους είναι έτη φωτός μακριά, από όσα συμβαίνουν σε αυτήν την πόλη.
ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ.
Αν διαβάσετε τις προτάσεις που έκαναν, θα πάθετε πλάκα. Και το χειρότερο σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι στο πριγκιπάτο του δημαρχείου είμαι σίγουρος, πως από κανενός το μυαλό δεν πέρασε έστω και μια ιδέα από τις προτάσεις αυτών των ανθρώπων. Κι ας διοικούν δέκα χρόνια. Και δεκαπέντε που θα συμπληρώσουν, πάλι δεν θα περάσει κάτι από το μυαλό τους. Και δω είναι που σας λέω, με ποιο τρόπο λειτουργεί ο έξυπνος. Κι άντε για να μην λέω ότι ο δήμαρχος δεν είναι έξυπνος και παρεξηγούνται, θα πω όμως ότι ο εγωισμός τις περισσότερες φορές, είναι ο πιο κακός σύμβουλος κι αυτός που σε οδηγεί σε απανωτά λάθη. Γιατί αν έπαιρναν στροφές εκεί μέσα, το πρώτο που θα έκαναν θα ήταν να ρωτήσουν, ποιος είναι ο άνθρωπος που συνέταξε το κείμενο με τις προτάσεις που έδωσαν στον δήμαρχο. Αυτόν εδώ ή ακόμη και δύο ή τρεις να είναι, δεν τους αφήνεις να φύγουν μέσα από το γραφείο. Τους δένεις στην καρέκλα; Τους υπνωτίζεις; Τους κλειδώνεις; Δεν ξέρω με ποιον τρόπο, αλλά δεν τους αφήνεις να φύγουν με τίποτα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα σε σώσουν. Που θα σου προτείνουν πράγματα, που θα σε βγάλουν ασπροπρόσωπο.
ΘΑ ΓΛΙΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΤΖΑΜΠΑ.
Και το χειρότερο στην περίπτωση αυτή, είναι ότι θα το κάνουν χωρίς να στοιχίσουν τίποτα. Σε λεφτά λέω. Άμα βάλεις έναν από αυτούς που είναι εκεί μέσα και παίρνουν από ενάμιση χιλιάρικο κάθε μήνα και δεν κάνουν ούτε μιάμιση πρόταση, καταλαβαίνεις τι γίνεται. Ή να το πάμε ακόμη χειρότερα, αντί να προτείνουν ή να φτιάξουν κάτι, αυτοί χαλάνε κι αυτά που υπάρχουν. Τέλος πάντων, για να μην το τραβάμε μακριά, απλά ξαναλέω ότι βρέθηκε μια ομάδα ανθρώπων που έδειξαν με απλά και κατανοητά λόγια, ότι πάντα μπορούν να γίνουν πράγματα, αρκεί να υπάρχει όρεξη. Πάντα υπάρχουν ιδέες και δεν είναι ανάγκη αυτές, να είναι κάποιου συγκεκριμένου. Δεν έγινε και κάτι ρε αδερφέ, αν κάποιος άλλος είναι πιο έξυπνος, πιο οργανωτικός, πιο συμπαθής από εμάς τους υπόλοιπους. Το θέμα, είναι ότι αυτός που είναι προικισμένος με κάτι, πρέπει αυτό το κάτι να το επικοινωνήσει και στους υπόλοιπους.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΒΑΝ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΤΟΥΣ.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί πρέπει ο κορεσμός που υπάρχει, να βρεθεί τρόπος να σταματήσει. Να μην λένε κιόλας εκεί μέσα στο πριγκιπάτο, ότι τους πήρα μονότερμα και τους κατηγορώ ότι δεν κάνουν τίποτα καλό. Θα σας θυμίσω μια παλιά ιστορία, πολύ διδακτική. Ανοίγουν στο Αμέρικα τα καζίνο και όπου κυκλοφορεί πολύ χρήμα, δεν υπάρχει περίπτωση να μην εμφανιστούν οι μάγκες που είναι πάντα ένα βήμα μπροστά, για να μπορέσουν να κάνουν δικά τους τα λεφτά. Έβρισκαν τρόπο, είτε με την ικανότητα που είχαν, είτε με τις μαθηματικές γνώσεις, είτε με το θυμητικό και έκλεβαν τα καζίνο. Επειδή όμως τα καζίνο δεν άνοιξαν για να πηγαίνουν και να τους παίρνουν τα λεφτά, έψαχναν να βρουν τρόπο να ανακαλύψουν πώς τους έκλεβαν. Βρε έβαλαν κάμερες, βρε αστυνομικούς να τους παρακολουθούν, δήθεν ανθρώπους να τους προσεγγίσουν, τίποτα. Δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη. Οι μάγκες, συνέχιζαν κανονικά το έργο τους. Εμφανιζόταν κοστουμαρισμένοι, τους έπαιρναν τα λεφτά κι έφευγαν. Τα μεγάλα τα αφεντικά, είχαν τρελαθεί. Σου λέει, ρε φίλε τι κακό είναι αυτό που μας βρήκε. Να σε κλέβει ο άλλος μπροστά στα μάτια σου και να μην τον παίρνεις χαμπάρι. Δεν μπορούσαν να τους διώξουν κιόλας, γιατί σου λέει τι θα πουν οι υπόλοιποι; Μόνο αν χάνουμε μας θέλετε για πελάτες;
Η ΛΥΣΗ ΗΤΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑΝ.
Και εμφανίστηκε ο μάγκας, που βρήκε την λύση. Ένας από τα αφεντικά, φώναξε έναν από αυτούς που πήρε χαμπάρι ότι τον έκλεβαν και του λέει, πόσα βγάζεις από τα τυχερά που παίζεις; Εγώ θα σου δώσω τα διπλά, για να κάνεις μια δουλειά για μένα. Ο άλλος σκέφτεται, τι δουλειά είναι αυτήν που θα μου δώσει τόσα χρήματα; Και πριν προλάβει καν να σκεφτεί, του ρίχνει ο άλλος την ρουκέτα. Κοίτα να δεις, του λέει. Πήρα γραμμή, ότι έρχεσαι εδώ κι ένα χρόνο και κλέβεις στα τραπέζια που κάθεσαι και παίζεις. Εγώ, δεν θα σε δώσω στην αστυνομία, αλλά θέλω να δουλέψεις για μένα. Θα είσαι σε ένα δωμάτιο αραχτός μπροστά σε κάμερες και θα παρακολουθείς τα τραπέζια. Και θα βρίσκεις αυτούς που κλέβουν. Δε νομίζω του λέει να είναι τόσο δύσκολο για σένα. Και κάπως έτσι, αφού το κόλπο διαδόθηκε, κατάφεραν να απαλλαχθούν τα καζίνο, από αυτούς που τους έκλεβαν. Δεν ήταν και πολύ δύσκολο για κάποιον της δουλειάς, να βρει ποιος κλέβει. Με μια ματιά, καταλάβαινε ποιος ήταν και πήγαιναν οι φουσκωτοι και τον μπαγλάρωναν. Και δεν έβλεπε μετά καζίνο, μέχρι να κλείσει τα μάτια του.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΟΣΤΙΖΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΤΗΣ ΜΕΛΙΚΗΣ.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; Για την ιστορία που σας ξεκίνησα στην αρχή. Αν είσαι έξυπνος, αυτούς των συλλόγων που εμφανίστηκαν από το πουθενά στο γραφείο σου, βρίσκεις τρόπο να τους βάλεις στο κόλπο. Να σου δίνουν ιδέες. Δεν χρειάζεται να τις κάνεις όλες. Το ένα τρίτο να κάνεις από αυτά που προτείνουν, πάλι κερδισμένος βγαίνεις. Διαβάστε τι προτείνουν και θα καταλάβετε. Προτάσεις που δεν χρειάζονται να μπουν ένα κάρο λεφτά για να γίνουν. Προτάσεις που θα ικανοποιούν μεγάλη μερίδα των δημοτών. Εκεί που έχεις χάσει το έρεισμα και σε κοιτάνε όλοι με μισό μάτι. Αν και για να σας πω την αλήθεια, μου φαίνεται πως στο πριγκιπάτο προτιμούν να υπάρχουν πολυδάπανες ιδέες. Αν κάνω λάθος είναι μια καλή ευκαιρία για να αποδείξουν ότι έχουμε άδικο να σκεφτόμαστε έτσι για αυτούς. Πάντως το θέμα είναι ότι έκαναν καμιά δεκαπενταριά προτάσεις και αν βάλεις κάτω τα πράγματα, στοιχίζουν όλες μαζί, λιγότερο από το καρναβάλι της Μελίκης. Στο οποίο θα πάνε συνολικά χίλια άτομα για κάποιες ώρες και πάμε για του χρόνου. Ενώ εδώ, μιλάμε για κάτι που μπορεί να κρατά από ένα μήνα μέχρι όλο τον χρόνο.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΑΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.
Κι αν πάλι δεν θες αυτούς, πάρε κάποιον που περπατάει μέσα στον κόσμο. Να έρχεται και να σου λέει, τι λένε έξω στα καφενεία. Την αλήθεια όμως. Γιατί εκεί μέσα στο πριγκιπάτο, μαζεύτηκαν πολλοί που έχουν κόλλημα με την καρέκλα και φοβούνται να πουν την αλήθεια. Ή καλύτερα φοβούνται ότι θα χάσουν τον μισθό και τα υπόλοιπα προνόμια και είναι ικανοί να κάνουν την νύχτα μέρα, για να παραμείνουν εκεί που είναι. Κανένας δεν τολμά να βγει και να πει, ξυπνάτε θα μας πάρουν με τις πέτρες. Αλλά και ο αρχηγός του πριγκιπάτου, δεν φαίνεται να κάνει κάτι για να μάθει την αλήθεια. Προτιμάει να ακούει αυτά που του λένε, φροντίζει να διοχετεύει δήθεν πληροφορίες, για να δει τις αντιδράσεις, αλλά από αποτέλεσμα μηδέν. Στο μεταξύ όπως γράφω κοιτάζω κλεφτά την τηλεόραση. Κοίτα τώρα σύμπτωση. Δείχνει μια πόλη στην Δομινικανή Δημοκρατία. Ούτε να το πεις δεν μπορείς. Τέλος Πάντων. Και δείχνει την δήμαρχο της πόλης. Ναι, καλά ακούσατε. Στην Δομινικανή Δημοκρατία προλαβαίνουν και πατάνε τα κουμπιά και βγαίνουν και δήμαρχοι οι γυναίκες. Και την ρωτάει ο δημοσιογράφος. Ποιο είναι το όνειρο σας, για την πόλη στην οποία είστε δήμαρχος; Θέλω λέει να αναδείξω τον τουρισμό της, για αυτό και ξεκίνησαν έργα στο λιμάνι για να μπορούν να έρχονται κρουαζιερόπλοια!
ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΟΥ ΔΙΟΙΚΟΥΝ.
Τι είπε ρε η γυναίκα; Μην πω και τα υπόλοιπα, γιατί μετά θα κλαίμε όλοι μαζί. Απλά ρωτάω. Εδώ οι δικοί μας, μπορούν να μας πουν ποιο είναι το όνειρο τους για αυτην την πόλη; Είναι στην εξουσία δέκα χρόνια. Τι έχουν κάνει για αυτόν τον δήμο; Να μας πουν κάτι που έκαναν, για να έρθει κάποιος ξένος στην πόλη. Έρχονται οι ελικοπτεράδες και πηγαίνουν να μείνουν στην Βέροια, την Κατερίνη και την Θεσσαλονίκη παρά εδώ. Προτιμάει ο άλλος να σηκώνεται δύο ώρες πιο μπροστά, παρά να είναι πέντε λεπτά από το στρατόπεδο. Για τους δρόμους, τι να πω. Αν πας στην Ουκρανία που την βομβαρδίζουν οι Ρώσοι επί τρία χρόνια, οι δρόμοι είναι καλύτεροι. Έκαναν κι αυτό το έργο τέχνης, με τα κλάδεμα στα δέντρα κι έδεσε το γλυκό. Αθλητισμός; Βαρεθήκαμε να ακούμε όποια ομάδα έρχεται να παίξει, να λέει για το χωράφι, συγνώμη για το γήπεδο ήθελα να πω. Και περιμένουν κάθε Μάιο, να πιάσουν πρώτη θέση που γίνεται το τουρνουά στίβου. Που αν δεν το έτρεχαν αυτοί του στίβου, δεν θα γινόταν ποτέ. Ενδιαφέρον για τα μαγαζιά που κλείνουν; Ούτε να το σκεφτούν. Για τα χωριά τι να πεις. Άστο καλύτερα. Εδώ και δέκα χρόνια, το μόνο που ακούς είναι για παιδικές χαρές και για πλατείες. Ακόμη και κει, ανάποδα το πήγαν το έργο. Όλοι προσπαθούν να έχουν περισσότερο πράσινο, εδώ έβαλαν περισσότερο τσιμέντο. Και πάλι, λέω ότι μπορεί να κάνω λάθος και ρωτάω. Ποιο είναι το όνειρο σας, για αυτήν εδώ την πόλη;
ΕΔΩΣΑΝ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΞΗ.
Να φύγω από το πριγκιπάτο. Να τους αφήσω στην ησυχία τους. Και να πάμε, σε αυτούς που έχουν ακουστεί ότι θα έρθουν για να μας σώσουν. Απ' ότι καταλαβαίνω, αυτοί που πάλευαν με τα κουμπιά και τους νίκησαν, τα κουμπιά εννοώ, είναι έτοιμοι να ξαναβάλουν. Σου λέει, δεν μπορεί να μας νικήσουν τα κουμπιά για δεύτερη φορά. Αυτοί είναι χαμένοι από χέρι. Και μόνο που μέχρι σήμερα δεν βγήκαν να ζητήσουν μια συγνώμη για αυτό που έκαναν, τα λέει όλα. Ποιος να τους εμπιστευτεί και να πάει μαζί τους. Χώρια που συνεχίζουν το ίδιο παραμύθι, να το παίζουν θλιμμένες κόρες και να ρίχνουν τα βάρη στους άλλους. Άλλο κι αυτό. Να φταίει ο αέρας, ο ήλιος, το ίντερνετ που έπεφτε, το κουμπί που δεν πατιόταν, το ρεύμα που κοβόταν, ο Αντιδήμαρχος που έγραφε υπέρ του Γκυρίνη, αλλά ποτέ δεν έφταιγαν αυτοί. Για να μην λέμε πολλά. Οι συγκεκριμένοι, έδωσαν τις εξετάσεις τους και έμειναν στην ίδια τάξη. Κι αν θέλουν στις επόμενες εκλογές να κατέβουν, δύο πράγματα θα γίνουν. Αν το κάνουν μόνοι τους, θα πατώσουν. Αν πάνε με άλλους τάχα για να τους βοηθήσουν, θα τους πάρουν μαζί τους στον βυθό της θάλασσας.
ΟΙ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Όσο για τους δεινόσαυρους, που εδώ και σαράντα πενήντα χρόνια ασχολούνται με τα κοινά του τόπου, θα πρέπει να καταλάβουν ότι το χάλι στο οποίο βρίσκεται σήμερα ο δήμος, αυτοί έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Και τότε που είχαν θέσεις ευθύνης και μετά που ήθελαν να το παίξουν παράγοντες και ακολουθούσαν από πίσω αυτούς που ήθελαν να ασχοληθουν. Και τις περισσότερες φορές τους έκαιγαν, για τον απλό λόγο ότι έχουν μείνει έτη φωτός πίσω. Ο κόσμος αλλάζει. Η πολιτική αλλάζει. Οι νοοτροπίες, τα σχέδια τα πάντα αλλάζουν. Αυτοί εκεί. Κολλημένοι στο 1980. Με κύριο χαρακτηριστικό, ότι δεν εγκαταλείπουν ποτέ. Είναι σα να παίρνεις έναν προπονητή που ήταν σε μια ομάδα το 1980 και να τον βάζεις να κοουτσάρει σήμερα, την ίδια ομάδα. Δύο πράγματα θα συμβούν. Ή θα φύγει μόνος του ή θα τον διώξουν με τις κλωτσιές. Τρίτη λύση δεν υπάρχει. Κι όμως, εμείς εδώ συνεχίζουμε να ακούμε τους προπονητές του 1980. Που αν το καλοσκεφτείς, ούτε του 80 είναι. Του 1880 είναι κανονικά, με τα μυαλά που κουβαλάνε.
ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΙ ΤΟΝ ΓΛΙΤΩΝΕΙ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΤΙΓΜΗ.
Κι επειδή είναι γνωστό ότι ο Αντιδήμαρχος λειτουργεί με καθαρό μυαλό κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μπορεί να αφουγκραστεί την σκέψη του κόσμου, θα σας πω ένα πράγμα. Σε όλο το σκηνικό που πάει να δημιουργηθεί για τις επόμενες εκλογές, να θυμάστε ότι ο Γκυρίνης έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Είναι σαν τα έργα, που ο πρωταγωνιστής βρίσκεται σε αδιέξοδο και κει που λες ότι έφτασε το τέλος του, κάτι τον γλιτώνει με ένα μαγικό τρόπο. Δεν εξηγείται αλλιώς, ότι δύο συνδυασμούς είχε απέναντι και οι δύο έκαναν το ίδιο λάθος. Εγώ, κάποια στιγμή είχα πιστέψει ότι εκείνη η αλεπού της ερήμου ο Τάμογλου, έκανε εκτροπή τα δεδομένα των άλλων κι αντί να πηγαίνουν στο υπουργείο εσωτερικών, πήγαιναν σε αυτόν. Και τους απαντούσε, συνεχίστε, είστε σε καλό δρόμο. Και τους αφησε μέχρι τις 31 Αυγούστου να νομίζουν, ότι τα έκαναν όλα καλά. Πάλι καλά που δεν τους είπαν από το υπουργείο, αυτά που κάνατε, ποιος σας τα έλεγε;
Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΗΤΑΝ ΜΙΣΗ ΜΙΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΕΙΣ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.
Για τον Ναλμπάντη, που έκανε μια εμφάνιση μισή ελεύθερου επαγγελματία και μισή πολιτικού δεν έχω να πω τίποτα, γιατί κι αυτός δεν είπε τίποτα. Όταν δηλώσει σδοβαρά ότι θα ασχοληθεί, τότε θα μετρήσουμε τα πράγματα για να δούμε τι γίνεται. Προς το παρόν, δεν ξέρω αν φοβάται, αν θεωρεί ότι είναι νωρίς και δεν θέλει να καεί ή κάτι άλλο, που το ξέρει μόνο αυτός. Η στάση του πάντως, δεν ήταν καλή. Ήταν σαν τους προπονητές των ομάδων που δεν έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και λένε, ο αντίπαλος είναι το φαβορί. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, χάνουν το παιχνίδι. Εκείνο που ξέρω σίγουρα, είναι ότι αν τελικά αποφασίσει να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές, ο δρόμος δεν θα είναι με ροδοπέταλα στρωμένος. Πρέπει να κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα, από αυτά που έχει συνηθίσει. Και να μην ξεχνά το κυριότερο. Αυτούς που γύρισε την πλάτη το 2002, είναι ακόμη εν ζωή και δεν ξεχνούν. Με λίγα λόγια, αυτά τα περί ενωμένου ΠΑΣΟΚ, εγώ τα ακούω βερεσέ. Κι αυτά που λέω, δεν είναι σκέψεις δικές μου, αλλά των συντρόφων του που πολλοί από αυτούς ήταν προχτές στην εκδήλωση που έκανε και μάλιστα του έκαναν και τις περισσότερες αγκαλιές. Αν πάλι πιστεύει, ότι όταν θα έρθει η ώρα των εκλογών, θα βρεθούν ΝΔκρατες να πάνε μαζί του κι όχι με όποιον είναι με το μπλε κόμμα, καλύτερα να μην κατέβει καθόλου. Και υπάρχουν βέβαια και οι φωνές, που λένε για κάτι συγγνώμες και τέτοιες παπαριές. Λες και είναι ο μόνος που έχει κάνει λάθη ή είπε μια κουβέντα παραπάνω, μετά τις εκλογες. Βάλε εσύ υποψήφιος, χάσε για εκατό σταυρούς και μετά έλα να μου πεις, πώς αισθανεσαι. Αυτά τα λίγα για αρχή. Φανταστείτε πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος. Άλλο πίνω παρέα κάθε πρωί με δικά μου άτομα κι άλλο κατεβαίνω σε εκλογές. Αν ήταν, θα βάζαμε όλοι υποψήφιοι.
Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΙΜΙΑ.
Πάντως, επειδή οι εποχές που ζούμε είναι πολύ παράξενες, θα πρέπει όλοι να είναι προσεκτικοί σε αυτά που λένε και σε ό,τι κάνουν. Είναι αυτό που λένε, ότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν θα πρέπει μόνο να είναι τίμια αλλά να φαίνεται κιόλας. Εννοείται, ότι ο δήμαρχος δεν έχει κανένα οικονομικό πρόβλημα, να πάρει ακόμη και ιδιωτικό αεροπλάνο και να πάει στην Αθήνα. Η χρονική συγκυρία όμως που γίνεται το ταξίδι για δουλειά, και μάλιστα είναι και επαναλαμβανόμενη, αναγκαστικά βάζει τον κόσμο να σκέφτεται διάφορα. Κι αν βάλεις μέσα και την αλαζονεία που υπάρχει μετά από 10 χρόνια διοίκησης, δεν μπορείς να μην κάνεις συνειρμούς μέσα στο μυαλό σου. Βλέπετε, όλο αυτό το σκηνικό που γίνεται με τα Τέμπη. Δεν μπορεί όλοι να βλέπουν λάθος τα πράγματα. Αυτό λένε τουλάχιστον οι αριθμοί όταν ρωτάνε τον κόσμο. Αλλά όπως σας είπα και πιο πάνω, οι γυναίκα του Καίσαρα θα πρέπει και να φαίνεται ότι είναι τίμια. Δεν γίνεται να υπάρχει όλος αυτός ο πανζουρλισμός με τον κόσμο να κατηγορεί τους πάντες για ότι συμβαίνει και να εμφανίζεται ο πρωθυπουργός στην Θεσσαλονίκη να παίζει μπάσκετ. Εδώ κάτι δεν πάει καλά.
ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΟΣΟΙ ΦΥΓΟΥΝ ΚΙ ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ.
Και να κλείσω με όσα θα συμβούν στον όμορφο Γιδά. Σε 10-15 μέρες, θα πρέπει να γίνει ο ανασχηματισμός όπως υποσχέθηκε ο δήμαρχος. Ο ανασχηματισμός, που μέχρι τώρα χωρίς να έχει γίνει, φέρνει πολλά προβλήματα στην επιφάνεια. Έτσι γίνεται πάντα, όταν στη μέση υπάρχουν λεφτά. Γιατί στην περίπτωση αυτή, υπάρχουν δύο κατηγορίες. Είναι αυτοί που έχουν θέση και δεν θέλουν να τη χάσουν και αυτοί που καίγονται για να μπουν. Καταλαβαίνει βέβαια και ο πιο άσχετος, ότι όπως και να έχει το πράγμα θα δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Ένας στους δύο θα είναι χαμένοι. Ήδη ο κόσμος αντιλαμβάνεται κάποιες αψιμαχίες μεταξύ των 25 και να ξέρετε πως όταν οι πόρτες είναι κλειστές, τα λόγια είναι ακόμη πιο βαριά από αυτά που φαντάζεστε. Ο χάρτης συμπεριφοράς των ανθρώπων που απαρτίζουν την ομάδα διοίκησης είναι πολύ διαφορετικός, τόσο σε θέμα αντίδρασης και αντίληψης, όσο και κατανόησης για το ποιο είναι το σωστό σε δεδομένη χρονική στιγμή. Δεν θα συνεχίσω την ψυχογραφία των ανθρώπων εκεί μέσα. Το μόνο που θα πω, είναι ότι όλος ο κόσμος βλέπει το ίδιο πράγμα. Αντιλαμβάνεται την ίδια κατάσταση. Άρα, όλοι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, γιατί χωρίς να το καταλαβαίνουν δίνουν εξετάσεις. Εκτός κι αν δεν τους νοιάζει και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα. Είναι τελικά τόσο γλυκιά η καρέκλα της εξουσίας, που σε κάνει να γίνεσαι άλλος άνθρωπος; Θα το δούμε προσεχώς. Πάντως τα δείγματα μέχρι στιγμής δεν είναι και πολύ ενθαρρυντικά για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Κάτσε στο τέλος μην πει ο δήμαρχος, τους αφήνω όλους για ένα ακόμη χρόνο όπως είναι, στις θέσεις τους. Και να θυμίσω κάτι που το θυμούνται οι περισσότεροι. Στο αμφιθέατρο γινόταν τα Κούλουμα με πολλές οικογένειες να μαζευονται με τα παιδιά τους, να πετούν χαρταετούς, να απολαμβάνουν λαγάνα, εδεσματα και φασολάδα. Εννοείται ότι το καρναβάλι της Μελίκης υπήρχε. Γυρίστε το μυαλό σας και θυμηθείτε ποιος το κατήργησε.
ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ.
Και τέλος, να πω και για το θέμα που απασχολεί ολόκληρη την χώρα και όχι μόνο. Περνάει λέει στην αντεπίθεση η κυβέρνηση, γιατί δεν ανέχεται να τη λένε δολοφόνο. Και βγαίνει αυτός ο Βορίδης και λέει για μια μάνα που έχασε το παιδί της, ότι παίζει ένα ρόλο. Τι είπε ρε ο άνθρωπος; Σκοτώθηκε το παιδί σου, γιατί μπήκε σε ένα τρένο, που τράκαρε με ένα άλλο που ήταν στην ίδια γραμμή, προσπαθείς να βρεις άκρη, όποια πόρτα χτυπάς βρίσκεις εμπόδια και μόλις ο κόσμος αντιλαμβάνεται τι γίνεται και τάσσεται στο πλευρό σου, έρχεται ένα κυβερνητικό να μην πω τι και λέει ότι παίζεις ένα ρόλο. Επειδή Φοβάται μη τυχόν και χάσει την θέση του. Κι από κοντά και το άλλο το μπουμπούκι του Καρατζαφέρη ο Άδωνις, να λέει ότι αν έχει εμπλοκή για το δυστύχημα, θα ζητήσει μόνος του να πάει ισόβια. Καλά ρε, αυτός δεν ήταν που έλεγε, ότι δεν μπορούσε να πει ο Καραμανλής ότι τα τρένα είναι για τον πο#τ$ο, γιατί μετά δεν θα ανέβαινε κανένας; Κι ανέβαιναν οι δύστυχοι οι άνθρωποι χωρίς να ξέρουν, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 57 συνάνθρωποι μας. Αυτό δεν είναι εμπλοκή; Παρακαλώ, ο κύριος να τηλεφωνήσει στον εισαγγελέα και να παραγγείλει τα ισόβια του. Μόνος του το είπε. Ας είναι καλά η βουλευτική ασυλία θα μου πεις, με την οποία κρύβονται μια χαρά πίσω από τα φουστάνια της. Αν προλάβουν και γλιτώσουν με την παραγραφή, ισως να γλιτώσουν και τα υπόλοιπα. Γιατί η Βουλή, θα είναι δύσκολο κομμάτι για όσους βγαίνουν και λένε τέτοιες ανοησίες. Όσο για τον Μητσοτάκη, θα πω μόνο ένα πράγμα. Δύο είναι οι πιο ισχυροί πολιτικοί στον κόσμο. Ο Τραμπ και ο Πούτιν. Πώς κατάφερε να είναι μαλωμένος και με τους δύο, θέλει πραγματικά μεγάλη προσπάθεια για να το πετύχεις.
Ο Αντιδήμαρχος
