Ανατριχιαστική είναι η εικόνα που αντικρίζει κανείς στα πρώην χωριά του Δήμου Μελίκης, όπου η αδιαφορία έχει αφήσει το ανεξέλεγκτο πράσινο να καταπιεί κάθε δημόσιο χώρο.
Χορτάρια που ξεπερνούν σε ύψος τους περαστικούς, δρόμοι που μόλις διακρίνονται, πλατείες που έχουν μετατραπεί σε απροσπέλαστες ζούγκλες συνθέτουν ένα σκηνικό εγκατάλειψης που προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση στους κατοίκους.
Ενώ στην καρδιά του δήμου, στη Μελίκη, ο αντιδήμαρχος Νίκος Γιαννάκης καταβάλλει προσωπικές προσπάθειες για να διατηρήσει μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή εικόνα, η κατάσταση στα υπόλοιπα χωριά είναι απελπιστική.
Η απουσία συντονισμένης δράσης και η εμφανής έλλειψη φροντίδας έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή υποβάθμιση της καθημερινότητας.
Το πιο τραγικό όμως είναι ότι την ευθύνη για την στοιχειώδη καθαριότητα των σχολικών χώρων έχουν αναλάβει εθελοντές.
Γονείς και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, βλέποντας την αδιαφορία των αρμοδίων, αναγκάζονται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, κόβοντας τα χόρτα για να εξασφαλίσουν ένα στοιχειωδώς καθαρό και ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά τους.
Αυτή η εικόνα της εθελοντικής προσφοράς, αν και συγκινητική, ταυτόχρονα καταδεικνύει την πλήρη αποτυχία της δημοτικής αρχής να ανταποκριθεί στις βασικές της υποχρεώσεις.
Η ερώτηση που εύλογα γεννάται είναι πού πηγαίνουν οι φόροι των πολιτών αυτών των περιοχών. Πώς είναι δυνατόν να αφήνεται μια τέτοια κατάσταση να διαιωνίζεται, υποβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής των κατοίκων και δημιουργώντας εστίες μόλυνσης και κινδύνους για τη δημόσια υγεία;
Η κραυγή αγωνίας των κατοίκων είναι πλέον εκκωφαντική. Ζητούν άμεσα λύσεις και την ανάληψη ευθυνών από αυτούς που έχουν την υποχρέωση να φροντίζουν για την ευπρέπεια και την λειτουργικότητα των χωριών τους.
Η εικόνα της εγκατάλειψης δεν είναι μόνο αισθητικά απαράδεκτη, αλλά αποτελεί και ένα ηχηρό μήνυμα αδιαφορίας προς τους πολίτες που βλέπουν τον τόπο τους να μαραζώνει.
Είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει άμεση κινητοποίηση και ουσιαστική αλλαγή πλεύσης, γιατί η κατάσταση μοιάζει μη αναστρέψιμη
