Ότι και να πω για τους ποδοσφαιριστές μου είναι λίγο. Είμαι πολύ περήφανος που προπονώ αυτά τα παιδιά που δίνουν και την ζωή τους για την ομάδα και σε κάθε αγώνα ματώνουν την φανέλα κάνοντας κατάθεση ψυχής μέσα στο γήπεδο αρνούμενοι να χάσουν για ένατο συνεχόμενο παιχνίδι!
Είναι πραγματικά παλικάρια και το απόδειξαν και σήμερα απέναντι σε μια πολύ δύσκολη και εχθρική έδρα όπως είναι του Τηλυκρατη Λευκάδας, ξεχνώντας κούραση,ταλαιπωρία,ταξίδια και προβλήματα τραυματισμών.
Όσον αφορά τον αγώνα γνωρίζαμε ότι ο Τηλυκράτης στην έδρα του είναι ιδιαίτερα δυνατός και ο τρόπος παιχνιδιού του είναι πολύ επιθετικός και δύσκολα μια ομάδα μπορεί να πάρει εύκολα θετικό αποτέλεσμα.
Εμείς όμως είμασταν τακτικά αλάνθαστοι και πολύ καλά διαβασμένοι και περιορίσαμε την ομάδα του Τηλυκρατη σε τέτοιο ρόλο ώστε να κάνει μόνο δύο ευκαιρίες σε όλο το παιχνίδι, μία με το δοκάρι από στατική φάση στο 40’ και μία στο 90’.
Εμείς από την πλευρά μας είχαμε τις στιγμές μας κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο και μπορούσαμε να πάρουμε και την νίκη με τις ευκαιρίες του Σουκια και του Πιπιλιαρη.
Σήμερα πήραμε έναν πολύτιμο βαθμό, ένα βαθμό που στο τέλος θα φανεί χρυσός στη παλικαρίσια προσπάθεια που κάνουμε για τη σωτηρία.
Την Κυριακή έχουμε ακόμα ένα τελικό απέναντι στην πολύ καλή ομάδα του Αρη Φιλιατών. Θέλουμε όλο το κόσμο στο γήπεδο να στηρίξει αυτά τα παιδιά όπως έγινε και με τον Αιγινιακό και στο τέλος να πανηγυρίσουμε μια μεγάλη νίκη που θα μας φέρει ακόμα πιο κοντά στη σωτηρία.
