Η εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, δυστυχώς, ηττήθηκε με 0-3 στο κατάμεστο - από περισσότερους από 60.000 φιλάθλους - ΟΑΚΑ από την ανώτερη Αγγλία. Από την στιγμή που την τελευταία αγωνιστική και οι 2 ομάδες κέρδισαν (εμείς με 2-0 εκτός έδρας τη Φινλανδία και η Αγγλία με 5-0 εντός έδρας την Ιρλανδία), τερματίσαμε στη δεύτερη θέση του 2ου ομίλου της League B του Nations League, σε ισοβαθμία με την Αγγλία, λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων των Άγγλων στους μεταξύ μας αγώνες.
ΤΗΝ “ΚΑΤΑΠΙΕ” ΤΟ ΑΓΧΟΣ
Παραμονές του αγώνα, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δήλωνε ότι “δε θα παραταχθούμε στον αγωνιστικό χώρο με αποκλειστικό γνώμονα την ισοπαλία, γιατί οι 60.000 δε θα έρθουν να δουν την ισοπαλία. Αλλά και εμείς δεν μπορούμε να μπούμε σε ένα γεμάτο γήπεδο και να ζητάμε την ισοπαλία”. Πράγματι, η εθνική σε κανένα σημείο του αγώνα δε φάνηκε να παρατάσσεται παθητικά με σκοπό να περάσει ο χρόνος του παιχνιδιού και να αποσπάσει το υπέρ της αποτέλεσμα, αλλά ήταν εμφανές από τις πρώτες στιγμές του παιχνιδιού ότι οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν πολύ αγχωμένοι με λάθος μεταβιβάσεις, κακές τοποθετήσεις είτε επιθετικά είτε αμυντικά και ένα θολωμένο μυαλό. Ίσως σε αυτό να έπαιξαν ρόλο οι αυξημένες προσδοκίες που οι ίδιοι δημιούργησαν μετά την τεράστια και ιστορική νίκη στο “Γουέμπλει” πριν ένα μήνα, ίσως πάλι εφησυχάστηκαν από τις πολλές απουσίες που είχαν οι Άγγλοι.
ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ
Στα δικά μου μάτια η Αγγλία ήταν πολύ διαβασμένη, δεν έδειξε το “τουπέ” με το οποίο έπαιξε στον αγώνα του Λονδίνου και είχε ένα ξεκάθαρο πλάνο να επιτεθεί και να σκοράρει στο πρώτο τέταρτο κάθε ημιχρόνου διαχειριζόμενη στη συνέχεια το αποτέλεσμα.
Παρά τις πολλές απουσίες (ενδεικτικά έλειπαν οι Σάκα, Φόντεν, Πάλμερ, Αλεξάντερ-Άρνολντ, Κόλγουιλ, Ράις όλοι βασικοί στον πρώτο αγώνα και σούπερ σταρ των καλύτερων ομάδων της Premier League, ενώ ο αρχηγός Χάρι Κέιν ξεκίνησε από τον πάγκο) ο υπηρεσιακός τεχνικός Λι Κάρσλει παρέταξε στον αγωνιστικό χώρο μια ομάδα σωστά δομημένη, χωρίς αλχημείες και με ξεκάθαρες ιδέες για να πάρει αυτό που ήθελε.
Στον άξονα δέσποζε η παρουσία του Γκάλαχερ και του Κέρτις Τζόουνς (ο οποίος στο ντεμπούτο του με την εθνική Αγγλίας έκανε μαγική εμφάνιση με φανταστικό γκολ και 96% επιτυχημένες μεταβιβάσεις) δύο σύγχρονων box to box χαφ, που μπορούν να μεταφέρουν την μπάλα με ασφάλεια και ακρίβεια και να καλύψουν χώρους στα μετόπισθεν.
Από κει και πέρα η ταυτόχρονη απουσία των Φόντεν και Πάλμερ “έλυσε” τα χέρια του προπονητή και μπόρεσε να παρουσιάσει μια ομάδα με δύο καθαρά εξτρέμ με ανάποδα πόδια (Μαντουέκε δεξιά και Γκόρντον αριστερά), γρήγορους, ικανούς στο 1ν1 (ειδικά ο Μαντουέκε προκάλεσε πολλά προβλήματα στον Τσιμίκα και ήταν ο δημιουργός του 0-1) και παράλληλα απελευθέρωσε τον Μπέλιγχαμ επιτρέποντας του να αγωνιστεί στη φυσική του θέση πίσω από τον επιθετικό έχοντας απόλυτη ελευθερία κινήσεων (η κάθετη που βγάζει στον Μαντουέκε για το 0-1 είναι μεγάλης κλάσης και κόβει την άμυνα στη μέση, ενώ ο τρόπος που δημιουργεί χώρο για να βρεθεί μόνος και να “καλπάσει” για το 0-2 είναι μνημειώδης).
Η Αγγλία ευτύχησε να προηγηθεί στην πρώτη ευκαιρία της αναμέτρησης (Γουότκινς 7’) και “έκοψε” τα πόδια των διεθνών μας οι οποίοι “συνήλθαν” και διεκδίκησαν πράγματα από την αναμέτρηση μετά το 25’. Σε εκείνο το σημείο η ομάδα ανέβασε τις γραμμές, προσπάθησε να πιέσει την πρώτη μπάλα των Άγγλων για να τους χαλάσει την κυκλοφορία και άρχισε να απειλεί, με αποκορύφωμα την καλύτερη φάση του ημιχρόνου, όταν ο Τσιμίκας βρέθηκε σε θέση βολής εντός περιοχής μετά από όμορφη ανάπτυξη και τελική πάσα του Τζόλη, αλλά ο τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας, Τζόρνταν Πίκφορντ, βρέθηκε σε ετοιμότητα και αποσόβησε τον κίνδυνο για την εστία του. Στο υπόλοιπο του ημιχρόνου είδαμε ένα δυνατό παιχνίδι κέντρου με έντονα μαρκαρίσματα και χωρίς άλλη φάση.
Στο δεύτερο ημίχρονο είδαμε μια επανάληψη της έναρξης του παιχνιδιού με τη διαφορά ότι οι Άγγλοι δεν έφτασαν σε κάποιο τέρμα νωρίς μιας και η κεφαλιά του Μπέλιγχαμ προσέκρουσε στο δοκάρι του Βλαχοδήμου στο 54’. Μετά και απ’ αυτήν την ευκαιρία, ο δυσαρεστημένος Ιβάν Γιοβάνοβιτς, προχώρησε σε τριπλή αλλαγή προσώπων (Ιωαννίδης αντί Παυλίδη, Γιαννούλης αντί Τσιμίκα, Πέλκας αντί Μπακασέτα) σε μια προσπάθεια να αυξήσει την ένταση και να δει κάτι διαφορετικό.
Λίγο αργότερα ήρθε και η μεγαλύτερη ευκαιρία της εθνικής στο παιχνίδι, καθώς μετά από μια κάθετη βαθιά μπαλιά, ο Ιωαννίδης βρέθηκε σε τετ α τετ με τον Πίκφορντ, αλλά για κακή του τύχη είδε τον Άγγλο πορτιέρε να αποκρούει σε κόρνερ.
ΛΑΘΟΣ(;) ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Το επόμενο τέταρτο κύλησε χωρίς κάποια ιδιαίτερη συγκίνηση και έτσι βαδίζαμε στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού σε πολύ λεπτές ισορροπίες.
Με το παιχνίδι στο 0-1 θα είχαμε απόλυτη ισοβαθμία (καθώς κι εμείς κερδίσαμε στην Αγγλία με ένα γκολ διαφορά) και θα έπαιζε ρόλο το επόμενο κριτήριο που είναι η συνολική διαφορά τερμάτων κι εκείνη την στιγμή ήμασταν στο +1 από την Αγγλία.
Οι παίκτες του Ιβάν Γιοβάνοβιτς συνέχισαν να παίζουν με τις γραμμές ψηλά και σε δύο στιγμές αδράνειας μας και εξαιρετικής διάσπασης του pressing από τους Άγγλους, βρεθήκαμε εκτεθειμένοι, με τον δείκτη του σκορ να ανεβαίνει στο 0-3 και οι Άγγλοι σκαρφάλωσαν στην κορυφή χάρη στην καλύτερη διαφορά τερμάτων.
Μετά τη λήξη του αγώνα, ο προπονητής της εθνικής, ανέφερε ότι “πρέπει να παίζουμε περισσότερο με το μυαλό και λιγότερο με την καρδιά μέσα στο παιχνίδι” και θεωρώ ότι ένας από τους λόγους που σχολίασε με τον συγκεκριμένο τρόπο τον αγώνα, έχει να κάνει και με τη διαχείριση που έκαναν οι διεθνείς κατά τη διάρκεια του αγώνα.
ΛΑΜΠΡΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ
Όπως και να χει η εθνική αποκόμμισε πολλαπλά οφέλη απ’ αυτήν την προκριματική διαδικασία και τα πρώτα παιχνίδια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στον πάγκο της.
Αρχικά, τα προφανή οφέλη είναι τα βαθμολογικά. Ανέλαβε την Ελλάδα στην 54η θέση του FIFA Ranking (27η από τις ευρωπαϊκές χώρες) και μετά από αυτά τα έξι επίσημα παιχνίδια (5-0-1, 11-4 γκολ) η εθνική βρίσκεται στην 42η θέση παγκοσμίως και 22η από τις ευρωπαϊκές ομάδες (η επόμενη ανανέωση του βαθμολογικού πίνακα θα γίνει στις 28/11/24), κάτι που σημαίνει ότι θα έχει ευνοϊκότερες κληρώσεις από δω και πέρα, αρχής γενομένης από τα προκριματικά του Μουντιάλ (στόχος να είμαστε στις πρώτες 24 ευρωπαϊκές ομάδες, ώστε να είμαστε στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας).
Εν συνεχεία είναι ο τρόπος παιχνιδιού.
Από την πρώτη στιγμή θυμάστε τον ενθουσιασμό μου για την πρόσληψη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στην τεχνική ηγεσία της εθνικής. Ο έμπειρος τεχνικός δεν γκρέμισε όσα με κόπο είχε χτίσει ο προκάτοχός του, Γκουστάβο Πογέτ, στον πάγκο της εθνικής, αλλά πρόσθεσε τα δικά του στοιχεία (καλά αποδυτήρια, νεανικός κορμός, αμυντική ασφάλεια και συνοχή, αποφυγή απειλών μέσω κατοχής μπάλας, καλή κυκλοφορία και πληθώρα απειλών).
Κυριαρχικό ποδόσφαιρο.
Τα αποτελέσματα του Nations League μας έφεραν στο μυαλό τις μέρες επί Φερνάντο Σάντος, που κερδίζαμε άνετα και διατηρώντας ανέπαφη εστία στους αγώνες με ισοδύναμους και υποδεέστερους αντιπάλους (4/4 με Φινλανδία και Ιρλανδία εντός και εκτός, με 9-0 τέρματα).
Ανταγωνιστική με τους ισχυρούς.
Μετά από χρόνια η νεανική εθνική πανηγύρισε ένα τεράστιο αποτέλεσμα (έστω κι αν δεν είχε βαθμολογικο αντίκρυσμα) με τη νίκη επί της Αγγλίας στο “Wembley” (φιναλίστ του πρόσφατου Euro για να μην ξεχνιόμαστε), με πολύ σωστή αντιμετώπιση, νοοτροπία και περιθώρια εξέλιξης.
TRUST THE PROCESS
H Ελλάδα πρέπει να εμπιστευτεί τη διαδικασία εκμάθησης και προόδου. Έχει δείξει εξαιρετικά δείγματα γραφής, έχει ένα ποιοτικότατο και νεανικότατο σύνολο, ικανό προπονητή και θα διεκδικήσει μέσω των μπαράζ την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία του Nations League (και πιθανή άνοδος σημαίνει συνεχείς αναμετρήσεις με τις κορυφαίες ομάδες της ηπείρου). Ο μεγάλος στόχος αυτής της ομάδας παραμένει η πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ 2026, αλλά μέχρι τότε πρέπει να έχουμε υπομονή, πίστη και σωστή εξαγωγή συμπερασμάτων από τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΙΛΛΗΣ 
