Ήταν αρχές καλοκαιριού, όταν έγινε η πρώτη ΓΣ της ομάδας της ΑΕ Αλεξάνδρειας και το κυριότερο αίτημα που προέβαλε τότε η διοίκηση, ήταν να γίνει ανακατασκευή του αγωνιστικού χώρου του γηπέδου, ώστε να πληροί τις προδιαγραφές για αγώνες σε επαγγελματική κατηγορία.
Το γήπεδο ως γνωστόν ανήκει στον δήμο, οπότε θα έπρεπε να αναλάβει το σχετικό έργο. Η πλευρά του δήμου, προέβαλε μια σειρά από εμπόδια που υπήρχαν για το σχετικό έργο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η ανακατασκευή του χλοοτάπητα ήταν πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί.
Όλο το ενδιάμεσο διάστημα, αυτό που προέκυψε στις συζητήσεις όσων ενδιαφέρονται, ήταν πως το έργο που ζητούσε η διοίκηση της ομάδας, μπορεί να είναι δίκαιο, όμως είναι και πολύ δύσκολο να γίνει. Φαντάζει δηλαδή πολύ δύσκολο, να ξηλωθεί όλος ο αγωνιστικός χώρος και να γίνει από την αρχή.
Θα έλεγε κάποιος, ότι η σκέψη αυτή δεν ήταν και πολύ μακριά από την αλήθεια, αφού χρειάζονται μελέτες, εγκρίσεις, προγράμματα, εργασίες και πόσα ακόμη. Βάλε μέσα και τα προβλήματα που δημιουργεί η κεντρική διοίκηση στους δήμους σε αυτές τις περιπτώσεις και αυτόματα, η πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά του δήμου.
Και λες, έχει δίκιο ο δήμος, δεν μπορεί να γίνει τόσο εύκολα αυτό το έργο.
Μέχρι που ξαφνικά, σκάει η είδηση ότι ο δήμος Νάουσας αποφάσισε την αναβάθμιση του γηπέδου, με πρόγραμμα του Φιλόδημος 2 ύψους 800.000€, το οποίο περιλαμβάνει ανακατασκευή του χλοοτάπητα, που θα γίνει σε προδιαγραφές super league.
Προσέξτε, δεν μιλάμε για κάποιον δήμο που είναι κοντά στα κέντρα εξουσίας ή σε κάποιο νομό κοντά στην Αθήνα, που λες υπάρχουν οι σχετικές γνωριμίες και γίνονται έργα.
Μιλάμε για δήμο στον ίδιο νομό, με τις ίδιες ακριβώς προδιαγραφές με τον δικό μας. Αν ήταν η Βέροια, θα έλεγες πάω πάσο, υπάρχει και μια ομάδα με ιστορία από πίσω, συν την πόλη που είναι η πρωτεύουσα του νομού.
Εδώ όμως τι γίνεται; Το μυστικό είναι στην ανακοίνωση του δήμου και του δημάρχου Νίκου Κουτσογιάννη.
Αφού συμμαζέψαμε τα ασυμμάζευτα είπε, διασφαλίσαμε πόρους 800.000€ που ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχαν εγγραφεί στο τεχνικό πρόγραμμα του δήμου μας και προχωράμε στην ουσιαστική αναβάθμιση του δημοτικού αθλητικού κέντρου Νάουσας. Τόσο απλά.
Άρα για να γίνει ένα έργο δεν υπάρχουν μεγάλα μυστικά. Μερικές φορές, δεν θέλει καν γνωριμίες κι αυτά τα ''σάλια'' που ακούμε συνήθως, ότι μεσολάβησε ο τάδε για να γίνει αυτό το έργο.
Όλα ξεκινούν από το μεράκι και για την αγάπη για τον τόπο σου κι αυτό που κάνεις. Όλα τα υπόλοιπα είναι θεωρίες.
Και τελειώνοντας, να πω ότι για την Αλεξάνδρεια υπάρχει ακόμη πολύς χρόνος, για να δούμε κάτι παρόμοιο με τη Νάουσα.
Άμα δεν ανάβουν καν οι προβολείς στο γήπεδο και όσοι αθλούνται μετά τις έξι, το κάνουν με το φακό από το τηλέφωνο τους, φανταστείτε πότε θα φτάσουμε στο σημείο να πάρουμε 800.000€ για να κάνουμε ανακατασκευή του γηπέδου. Μάλλον ποτέ.
ΥΓ. Πριν ένα μήνα στο γήπεδο της νίκης Πολυγύρου που αγωνίζεται στην Α΄ερασιτεχνική του νομού Χαλκιδικής, ομάδα και δήμος συνεργάστηκαν και κατάφεραν να παρουν δωρεά 4.500 καθίσματα από την εταιρεία ΒΙΑΝΕΞ του ομίλου Γιαννακόπουλου, που τοποθετήθηκαν με μέριμνα του δήμου. Στο γήπεδο της Αλεξάνδρειας μείναμε στο τσιμέντο λες και είμαστε στο 1980.
