Άντε τώρα να είσαι από αυτούς που περιμένουν τον Γκυρίνη να κάνει αλλαγές στις αντιδημαρχίες. Και να μετράς από τον Ιανουάριο, πότε θα γίνει ο ανασχηματισμός. Κι αυτός, επειδή ήθελε να αποφύγει αυτό που έκαναν όλοι οι δήμαρχοι της χώρας, να λέει ότι είναι άδικο να κάνει αρχές του έτους αλλαγές, γιατί η απόφαση για την Μαζί Αλλάζουμε είχε βγει 28 Μαρτίου. Λες και μέχρι τότε, δεν ήταν δήμαρχος ο Γκυρίνης.
Δεν πληρωνόταν, ούτε αυτός ούτε οι αντιδήμαρχοι. Μεγάλη αδικία, πράγματι. Τέλος πάντων. Είναι μερικοί άνθρωποι, που τρενάρουν κάποια θέματα, μόνο και μόνο για να τα αποφύγουν. Το κακό σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ότι η νέα ημερομηνία που βάζουν, δυστυχώς για αυτούς, αργά ή γρήγορα έρχεται.
ΤΑ ΤΥΧΕΡΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΤΟΝ ΓΙΔΑ.
Και τότε θέλοντας και μη, πρέπει να κάνουν αυτό που έχουν υποσχεθεί. Έτσι και τώρα. Η 28 Μαρτίου όχι μόνο έφτασε, αλλά πέρασε κιόλας. Και από ψηλά, δεν ακούγεται ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Θα μου πεις, ο δήμαρχος έχει πιο σοβαρά θεματα να ασχοληθεί. Ξεκινάνε τα πλέι οφ του πρωταθλήματος. Ντέρμπι αιωνίων έχουμε σήμερα. Τι το πήραμε το εισιτήριο; Να το κυττάμε; Μάνι μάνι, κανόνισε να πάει στην Αθήνα, για να δει από κοντά την αγαπημένη του ομάδα. Κι επειδή είναι και οργανωτικός, θα πάει σε ένα υπουργείο, για να κανονίσει θέματα για τον δήμο. Δες τώρα, άμα είσαι τυχερός. Πώς τυχαίνει, ακριβώς την ίδια ημερομηνία που έχει δουλειά σε υπουργείο, να πέφτει και αγώνας του Ολυμπιακού. Βγήκαν λοιπόν τα οδοιπορικά για Αθήνα. 610 €ουλάκια, για το διήμερο του δημάρχου. Κι αν θυμάμαι καλά, είναι η δεύτερη ή τρίτη φορά που γίνεται αυτό. Είναι τα τυχερά του επαγγέλματος, τι να κάνουμε. Πας για δουλειά του δήμου, βλέπεις και το ντέρμπι αιωνίων. Μόνο εκείνη τη δόλια τη Θεοδωρίδου της χορωδίας, της είπαν από την οικονομική επιτροπή, ότι δεν έπρεπε τελικά να κόβει τιμολόγια κι ας της είχαν πει οι ίδιοι πιο μπροστά το αντίθετο. Και τρέχει εδώ και δύο χρόνια, να πάρει τα λεφτά της. Ενώ ο Γκυρίνης, Κυριακή είναι να πάει Καραϊσκάκη, την Τετάρτη έχει βγει το τσεκ με τα 610€. Τέλος πάντων, άλλο είναι το θέμα μου. Για τον καημό αυτών που περιμένουν να πάρουν θέση έλεγα. Αυτοί να ψήνονται και να βλέπουν φωτογραφίες τον Γκυρίνη, μια με τον Καρυπίδη στο Χαριλάου και την άλλη στο Καραϊσκάκη.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ.
Θα συνεχίσω μετά, γιατί μου ήρθε στο μυαλό αυτό το θέαμα και φοβάμαι μη το ξεχάσω. Την είδατε την κάλτσα που φορούσε ο Κακλαμάνης, στην γιορτή της 25ης Μαρτίου. Ο οποίος, δεν είναι ένας απλός πολίτης, αλλά ο πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής. Και εμφανίστηκε έτσι, δίπλα στον πρωθυπουργό και τους υπόλοιπους. Και τα στρατεύματα περνούσαν και γύριζαν για να τον κοιτάξουν, που τους τίμησε με την παρουσία του. Άμα δεν τρελαθουμε με αυτούς, δεν πρόκειται να τρελαθουμε με κανέναν. Πείτε μου, τι μπορείς να περιμένεις από αυτούς; Χειρότερα και από το τίποτα. Και μετά, αυτοί οι ίδιοι βγήκαν και κατηγόρησαν τον στρατό, που φώναζε συνθήματα κατά της Τουρκίας. Εμ, πού να ξέρουν στο στρατό, ότι η Κύπρος δεν είναι Ελλάδα, όπως θέλουν κάποιοι. Αυτοί, νοιάζονται μόνο τι θα γίνει με την Ουκρανία. Στα τέτοια τους που η Κύπρος είναι πενήντα χρόνια, υπό τουρκική κατοχή. Πάλι καλά που δεν τους είπαν, την επόμενη φορά στην παρέλαση, να τραγουδούν Βίσση και Άντζελα Δημητρίου, για να μην παρεξηγηθούν οι φίλοι μας οι Τούρκοι.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΚΟΣΤΟΥΜΑΡΙΣΜΕΝΟΙ.
Παρένθεση ήταν αυτό γιατί με την εικόνα, μου έρχονται κι άλλα στο μυαλό. Αυτό με τις παρελάσεις, που ανεβαίνουν πάνω στην εξέδρα και καμαρώνουν κοστουμαρισμένοι, δεν το πολυκαταλαβαίνω. Παλιά, γιατί καθόταν οι επίσημοι κάτω μαζί με τον κόσμο; Ποια είναι η ανάγκη που έχει ένας άνθρωπος, όποιο αξίωμα και να έχει, να βρίσκεται ένα μέτρο πιο πάνω από τους υπόλοιπους; Και αν σε πιάνουν και τα νεύρα με κάτι τέτοια και θες να το χειροτερέψεις, λες και το άλλο. Άντε, να κάτσει ο βουλευτής το καταλαβαίνω. Εκπροσωπεί την κυβέρνηση, έχει και καμιά δεκαπενταριά, είκοσι χιλιάδες πίσω του. Οι εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας, ναι. Ο δήμαρχος, το καταλαβαίνω. Ένας δημοτικός σύμβουλος που τον ψήφισαν πεντακόσια άτομα, για ποιο λόγο ανεβαίνει στην εξέδρα; Τι διαφορά έχει με μένα που είμαι στον δρόμο για να δω; Και για να σας πω την αλήθεια, αυτό το λέει ο κόσμος, δεν το λέω εγώ. Προσπαθεί να καταλάβει τον λόγο που γίνεται. Και λένε μάλιστα και ονόματα.
ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΣΕ ΤΟ ΕΡΓΟ Ο ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ.
Και πώς γίνεται ρε φίλε, σε αυτές τις περιπτώσεις να γίνεται η στραβή; Πάντα όμως. Εκεί που καθόταν οι δικοί μας κορδωμένοι και δεν έπαιρναν ούτε ανάσα από το καμάρι, νάτος ο αδέσποτος να κάνει την παρέλαση του. Μιλάμε, τους κόπηκε το αίμα. Σου λέει, τέτοια γκαντεμιά, ούτε στα έργα. Κι αυτός όμως, λες και ήταν στο κόλπο. Έβγαλε ο άτιμος όλη την Βετσοπούλου, μαζί με τα παιδιά. Κανονική παρέλαση. Κι επειδή τα ζώα έχουν ένστικτο, κατάλαβε ότι τον κοιτούσαν με μίσος από την εξέδρα, όταν περνούσε από μπροστά, για αυτό τα πήρε στο κρανίο και όρμησε μετά την γυναίκα που κρατούσε αγκαλιά το μωρό. Ευτυχώς, δεν είχαμε χειρότερα.
ΤΟ ΑΝΑΚΑΤΕΜΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΟΥΛΑΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΤΙ.
Ξαναγυρίζω λοιπόν στον ανασχηματισμό, για να μην λέτε ότι αφήνω θέματα στη μέση. Ποιον ανασχηματισμό δηλαδή; Το ανακάτεμα της τράπουλας, πρέπει να λέγεται κανονικά. Ανασχηματισμός θα λεγόταν, αν έμπαιναν καινούργιοι. Νέα πρόσωπα, φρέσκες ιδέες. Όταν ανακατεύει την τράπουλα ο γκρουπιέρης, αλλάζει κανένα φύλλο; Τα ίδια μένουν. Έτσι και στην αλλαγή αντιδημάρχων. Θα φύγει ο Γιαννάκης; Όχι. Θα φύγει ο κουμπάρος; Όχι. Θα φύγει η ωραία Ελένη; Όχι. Θα φύγει ο Παγγούρας; Οχι. Θα φύγει ο Χατζόπουλος; Αυτός κινδυνεύει, επειδή μιλάει με το Ναλμπάντη. Δεν το ξέρετε αυτό; Άμα μιλάς με κάποιον που δεν θέλει ο αρχηγός, είσαι επίφοβος. Θα φύγει ο Παπαγεωργόπουλος; Τώρα ανέλαβε, άρα όχι. Θα φύγει ο Σακαλής; Ο μόνος που φαίνεται πως πάει για αλλαγή. Κι αυτός όχι σίγουρα. Επομένως ή μένουν όλα όπως είναι ή θα γίνει μια το πολύ δύο αλλαγές. Αυτό όμως δεν είναι ανασχηματισμός. Αυτό είναι ρουσφέτι.
ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΑΓΗ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΆ.
Και για να σας πω την αλήθεια, ανασχηματισμό κάνεις όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά. Αν θεωρείς ότι όλα είναι μέλι γάλα, δεν υπάρχει λόγος να κάνεις αλλαγές. Κι απ' ότι καταλαβαίνω, ο δήμαρχος εκεί μέσα στους τέσσερις τοίχους που κάθεται συνέχεια, θεωρεί ότι όλα είναι μια χαρά. Ανάθεμα κι αν ξέρει, ότι όλος ο Γιδάς είναι σκαμμένος και θυμίζει βομβαρδισμενο τοπίο. Και μιας και το έφερε η κουβέντα. Με αυτές τις εταιρείες, που σκάβουν παντού. Δεν έχουν υπογραφεί συμβάσεις; Που να λένε, πώς παίρνουν έναν δρόμο και πώς τον παραδίδουν μετά; Από τον δήμο, δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένας υπάλληλος, που να είναι υπεύθυνος να παρακολουθεί τα έργα; Και να ενημερώνει για την εξέλιξη; Τι είναι αυτά που λέω ε; Αυτά, όχι μόνο δεν τα κάνουν, αλλά ούτε τα σκέφτονται καν. Και αν τους πει και κανένας τίποτα, έτοιμη την έχουν την απάντηση. Δεν έχουμε υπαλλήλους.
ΠΟΣΟΙ ΘΑ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΑΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ;
Και το θέμα, δεν είναι αν θα φύγει κάποιος από αυτούς που είναι. Το θέμα είναι, για αυτούς που θα έρθουν. Δεν πρέπει να αναλάβουν στην αρχή της σεζόν, για να μπορέσουν να κάνουν πράγματα; Δεν γίνεται να ξεκινήσει να κόβει χόρτα ένας αντιδήμαρχος και στην μέση, να εμφανιστεί άλλος για να συνεχίσει. Στο μεταξύ, τα χόρτα έχουν φτάσει τα δέντρα σε ύψος, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Όπως άλλο θέμα είναι, ότι δεν υπάρχουν μηχανήματα για να τα κόψουν γιατί φαίνεται πως στον δήμο υπάρχουν άλλες προτεραιότητες. Και το κυριότερο απ' όλα, είναι ποιοι θέλουν να αναλάβουν, με όλο αυτό το μπαχαλο που επικρατεί. Για να σας πω την αλήθεια, δεν ξέρω και πολλούς. Από αυτούς που είναι εκτός λέω. Να μην αρχίσω να αραδιαζω ονόματα, γιατί είναι και πολλοί. Ο καθένας, έχει κι έναν ή και παραπάνω λόγους, που να μην μπορεί, τουλάχιστον τώρα να πάρει θέση. Ή μάλλον, για να το πω καλύτερα, να δεχθεί θέση. Ουσιαστικά δηλαδή, αυτήν την στιγμή που μιλάμε, τρία άτομα θέλουν να πάρουν θέση αντιδημαρχίας, αλλά δυστυχώς δεν περισσεύουν θέσεις. Είναι άτυχοι, τι να κάνουμε.
Η ΚΑΤΑΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΣΕ ΗΣΥΧΙΑ.
Όλα αυτά πάντως, έχουν ένα τίτλο. Λέγεται η κατάρα της 3ης θητείας. Την οποία δεν μπορούν να την ξεπεράσουν, ούτε πρωθυπουργοί, ούτε δήμαρχοι, ούτε κανένας. Κι αν υπάρχουν εξαιρέσεις, είναι για να επιβεβαιώνεται ο κανόνας. Και μην βγει κανένας και μου πει, ότι ο Γκυρίνης κέρδισε τρίτη θητεία. Μόνος του έτρεχε. Μπορούσε να πέσει για ύπνο, να σηκωθεί να φάει και μετά να ξεκινήσει για τον τερματισμό. Πάλι πρώτος θα έβγαινε. Αφού ήταν μόνος. Αν τον δούμε στις επόμενες εκλογές σε κανονική αναμέτρηση, τότε θα καταλάβουμε την πραγματική του αξία. Την οποία την είχαν ανακαλύψει κάποιοι ξαφνικά και τον εμφάνισαν στο προσκήνιο. Και κάπου εδώ, είναι η διαφορά που έχει ένας ηγέτης. Ο ηγέτης δεν έρχεται και παρακαλά, τον ένα και τον άλλο για να είναι μαζί του σε αυτό που θέλει να κάνει. Τον ηγέτη, τον παίρνει ο κόσμος και τον βάζει μπροστά, για να ηγηθεί σε αυτό που θέλουν να κάνουν όλοι μαζί.
Ο ΗΓΕΤΗΣ ΔΕΝ ΑΥΤΟΧΑΡΑΚΤΗΡΊΖΕΤΑΙ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΛΕΕΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ.
Εμείς εδώ, τι έχουμε; Ας μας πουν, αυτοί που μπήκαν υποψήφιοι από το Νεόκαστρο, τον Σταυρό, το Κλειδί, ακόμη και από δω από τον Γιδά. Πήγαν αυτοί στον Γκυρίνη και του είπαν, θέλουμε να βάλουμε υποψήφιοι μαζί σου ή τους έψαξε αυτός, για να συμπληρώσει το ψηφοδέλτιο; Εκεί είναι η διαφορά που σας λέω. Αν είσαι ηγέτης, ο κόσμος έρχεται από μόνος του. Και λέει θέλω να είμαι μαζί σου. Να με υπολογίζεις. Κι όλα αυτά που λέμε τώρα, γινόταν στην αρχή. Που κρατούσαν και λίγο τα προσχήματα. Γιατί τώρα που το σκηνικό έγινε παρεΐστικο, χαιρέτα μας τον πλάτανο. Και το ίδιο ισχύει και για τους άλλους έτσι; Για αυτούς που έχουν ακουστεί, ότι σκέφτονται να είναι υποψήφιοι. Ποιος είσαι; Ο Ναλμπάντης. Αναστατώνεται ο κόσμος όταν σε βλέπει; Σου κλείνει πονηρά το μάτι; Ή περνάς αδιάφορος; Εκεί μετράς τον σφυγμό και λες, κατεβαίνω. Ακούω και άλλα ονόματα. Προς το παρόν, δεν περνάνε ούτε έξω από την πόρτα των εκλογών. Δεν λέω του δημαρχείου, γιατί για να φτάσεις εκεί, πρέπει να περάσεις πρώτα από τις εκλογές. Νομίζετε ότι είναι εύκολο; Είδατε τι έγινε την τελευταία φορά.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΙΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΙΚΟ.
Και κλείνοντας, να πω για μια ιστορία που κυκλοφορεί και έχει να κάνει για μια ακόμη φορά, με το νόμιμο και το ηθικό. Που ορισμένοι νομίζουν ότι βρίσκονται στο απυρόβλητο, ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, χωρίς να τους ενοχλεί κανένας. Γίνεται, να είσαι αιρετός και να είσαι ταυτόχρονα συνέταιρος, σε επιχείρηση που έχει να κάνει με δημόσια προγράμματα; Στην Ελλάδα, μια χαρά γίνεται. Βάζεις τον άντρα σου, τον αδερφό σου, τη γυναίκα σου μπροστινούς και είσαι μια χαρά. Είναι το νόμιμο που λέγαμε. Το ηθικό, προφανώς θα το κρίνει ο κόσμος. Άλλο είναι αυτό που θέλω να πω. Πώς γίνεται, κάθε φορά που ακούς να πάει να γίνει κάτι παράξενο στο Γιδά, να είναι μπλεγμένοι οι ίδιοι άνθρωποι. Άρα, κάτι γίνεται. Από κάπου παίρνουν το θάρρος και το κάνουν. Δεν θέλει και πολύ μυαλό βέβαια για να καταλάβεις.
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ ΣΥΡΜΑ.
Και κάτι ακόμη, που δείχνει πόσο έχει ξεφύγει η κατάσταση. Πώς γίνεται, ο δήμαρχος να απαιτεί από υπαλλήλους, να μην μιλάνε σε άτομα, που αυτός δεν τα έχει καλά. Ή μάλλον, τώρα δεν τα έχει καλά. Μέχρι προχθές που του έβγαζαν δουλειές και προγράμματα, ήταν καλοί. Τώρα που τα κάνει αυτά με τον Γιαννάκη, ζητάει να μην τους μιλάνε. Και αναφέρομαι σε υπαλλήλους μέσα στον δήμο, που οι άνθρωποι αναγκάζονται να συνεργαστούν και ο δήμαρχος λέει, αυτόν δεν θα του μιλάς, γιατί έτσι θέλω εγώ. Και πώς θα δουλέψουν ρε μεγάλε; Δια της νοηματικής ή με ενόραση; Αυτά τα ωραία κι άλλα πολλά, συμβαίνουν στον όμορφο δήμο του Γιδά. Εκεί, που λειτουργούν με όρους που δεν μπορώ να πω τον χαρακτηρισμό, αλλά έχει να κάνει με κάτι πολύ κακό στις κοινωνίες. Από το οποίο ωφελούνται οι λίγοι εις βάρος των πολλών. Μυαλό έχετε, καταλαβαίνετε για τι πράγμα μιλάμε.
Ο Αντιδήμαρχος.
