Θα το μεταφέρω, έτσι ακριβώς όπως το αντιλήφθηκε ο κόσμος. Από αυτά που είδε στην σημερινή γιορτή. Γιατί όλα ξεκινούν από πάνω προς τα κάτω. Από πάνω, που έχει χαθεί πλέον κάθε αίσθηση πραγματικότητας.
Θα το γράψω, γιατί ο κόμπος έφτασε στο χτένι με την συμπεριφορά τους. Κάποτε, όταν τελείωνε η δοξολογία και η κατάθεση στεφάνων, ο δήμαρχος φιλοξενούσε όλους τους επίσημους στο δημαρχείο και κει γινόταν μια μικρή δεξίωση προς τιμήν τους.
Αργότερα, άλλαξε αυτό και οι επίσημοι πήγαιναν σε κάποιο από τα μαγαζιά του πεζόδρομου και έπιναν καφέ, μέχρι να ξεκινήσει η παρέλαση. Μετά πήγαν για κάποιο διάστημα στο Πνευματικό Κέντρο, αλλά σήμερα ήταν διπλοκλειδωμένο. Σήμερα, άλλαξαν τελείως τα ήθη και τα έθιμα αυτης της πόλης.
Τελειώνοντας η δοξολογία και μέχρι να ξεκινήσει η παρέλαση, ο δήμαρχος μαζί με την δημοτική ομάδα, πήγε σε καφέ στο κέντρο της πόλης. Μόνο που ούτε ο δήμαρχος, ούτε οι αντιδήμαρχοι, ούτε κάποιος από τους δημοτικούς συμβούλους, μπήκε στον κόπο να καλέσει τον διοικητή του ΚΕΑΣ, τον διοικητή της αστυνομίας, τον διοικητή της πυροσβεστικής στην παρέα.
Οι ένστολοι, αναγκάστηκαν να περιφέρονται στον δρόμο, περιμένοντας να έρθει η ώρα για να ξεκινήσει η παρέλαση. Ή μάλλον, να πιουν το καφεδάκι τους οι αιρετοί του Γιδά, για να μας κάνουν την τιμή να ανέβουν στην εξέδρα και να ξεκινήσει η παρέλαση.
Οι εποχές που οι δήμαρχοι καλούσαν κόσμο στις εθνικές εορτές στο δημαρχείο, αφού αυτό ήταν ανοιχτό σε όλους, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Σήμερα το δημαρχείο μοιάζει με φρούριο που μπαίνουν μέσα οι λίγοι, οι κολλητοί και οι εκλεκτοί.
Για τους υπόλοιπους, βλέπω σε λίγο καιρό να γίνεται κανονικό τσεκ ιν. Σαν τα αεροδρόμια. Θα χτυπάνε καμπανάκια, για τους ανεπιθύμητους.
Κι ένα ακόμη. Στην δοξολογία, ο δήμαρχος αποφάσισε να μπει πιο μπροστα στην εκκλησία, χωρίς να περιμένει τον βουλευτή Τάσο Μπαρτζώκα, που σίγουρα είναι πιο πάνω σε αξίωμα από αυτόν, ούτε και τον διοικητή του ΚΕΑΣ Εμμανουήλ Ηλιάδη.
Το πρόγραμμα που οι ίδιοι έβγαλαν, το έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, μαζί με τους επίσημους καλεσμένους.
Δεν το συνεχίζω. Ντροπή σας κύριοι...
