Θέλω να μου πείτε, πόσες φορές σας έχει τύχει να ασχολείστε με κάτι, να μιλάτε με κάποιον, αλλά ταυτόχρονα να είναι ανοιχτή η τηλεόραση και αναγκαστικά, να ακούτε τι λέει ή να ρίχνετε και καμιά κλεφτή ματιά, όταν σας ενδιαφέρει το θέμα.
Είμαι σίγουρος, πως σας έχει τύχει πολλές φορές. Τι λέτε να έπαθα προχθές; Γράφω κάτι και πίσω μου είναι η τηλεόραση. Έχει πεθάνει ο Κούγιας, και ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος πρέπει να πανηγυρίζει ακόμη, αφού ο δικηγόρος τον είχε κράξει άπειρες φορές για τα πιστεύω του, σε σχέση με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, ενώ αν θυμάμαι καλά, κάποια στιγμή πρέπει να τον πλάκωσε και στο ξύλο.
ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΑΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΡΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑ.
Τέλος πάντων, πεθαίνει ο Κούγιας και βγαίνει αυτό το, δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω και λέει, καλός δικηγόρος, είναι ο πεθαμένος δικηγόρος. Γίνονται λοιπόν αυτές οι γνωστές παρεξηγήσεις, που οι γκέι τις λύνουν στα γρήγορα, γιατί αν κουβαλάς γυναικείο και ανδρικό μυαλό, έχεις κι άλλα προσόντα. Και θέλει ο τύπος αυτός, να λύσει την παρεξήγηση με την πρώην γυναίκα του Κούγια, την Βατίδου. Ακούστε τώρα, το ρεπορτάζ της τηλεόρασης. Την πήρα λέει τηλέφωνο και μιλήσαμε ως γυναίκα, προς γυναίκα. Εκεί ήταν που γύρισα, γιατί μέχρι εκείνη την ώρα, απλά άκουγα. Όχι ρε πούστη μου, λέω. Δεν γίνεται αυτό το πράγμα. Πώς λέγαμε παλιά, πάμε να τα πούμε σαν άντρες; Κάπως έτσι κι ο Βαλλιανάτος, με την Βατίδου. Και λέω, κάτσε ρε φίλε. Αυτός που το παρουσίασε, δεν του έκανε εντύπωση η φράση, γυναίκα προς γυναίκα, όταν ο άλλος είναι εβδομήντα χρονών μαντράχαλος, με μούσια; Τι το ήθελα; Αυτός που επιμελήθηκε το ρεπορτάζ της εκπομπής, ήταν ένας με μούσια, άντρας, αλλά με γυναικεία φωνή. Ποιος τα σκέφτεται όλα αυτά ρε; Ποιος τους βάζει εκεί και τους βλέπουν μέρα νύχτα, μικρά παιδιά; Ολόκληροι μαντραχαλαίοι, να μιλάνε με ψιλές φωνές. Ουστ από δω ρε.
ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΕΙΣΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΔΗΛΩΣΕΙΣ.
Είναι αυτές οι αμερικανιές που λένε οι ψαγμενοι, που γίνονται στην Αμερική και μετά από καμιά δεκαριά χρόνια, έρχονται και σε μας. Και το παίζουμε εξελιγμένοι κι ότι έχουμε ανακαλύψει το φεγγάρι. Εκεί, ξέρετε τι έγινε την προηγούμενη πενταετία. Ξεσάλωσαν όλοι. Ο άλλος πήγαινε στο ληξιαρχείο κι έλεγε παντρεύομαι την άλλη Κυριακή και ήρθα να το δηλώσω. Όνομα συζύγου; Τι όνομα, απαντούσε αυτός. Είναι δέντρο έλεγε, αυτό που παντρεύομαι. Γιατί; Γιατί και γω είμαι δέντρο, έλεγε αυτός. Τέτοια περίεργα γίνονταν και θα τα δείτε σε λίγα χρόνια και σε μας. Έτσι ξεκίνησε και το παραμύθι με τους γκέι, που έκαναν κατάληψη στην τηλεόραση και σιγά σιγά το πέρασαν σαν κάτι φυσιολογικό. Κι επειδή το έχω ξαναγράψει το θέμα, θα πω ότι κανένας δεν νοιάζεται τι κάνει ο άλλος στο κρεβάτι του. Για ποιο λόγο θέλουν αυτοί, σώνει και καλά να μάθουμε με ποιον το κάνουν τα βράδια; Αλλά θα μου πεις, όταν έχεις πιάσει τα πόστα και περνάς αυτά που θες, τι περιμένεις.
Ο ΕΝΑΣ ΜΕ ΦΟΥΤΕΡ ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΕ ΑΛΥΣΟΠΡΙΟΝΟ
Και φυσικά, θα δούμε πολλά την τετραετία που τρέχει με αυτόν τον τρελό τον Τραμπάκουλα. Αυτόν, ότι του μπει στο μυαλό δεν του το βγάζεις με τίποτα. Πήγε ο άλλος από την Ουκρανία να το παίξει μάγκας και τον έφαγε το μαύρο φίδι. Πού πας και συ ρε φουκαρά; Πριν επτά χρόνια, έκανες τον ηθοποιό και έβγαινες φωτογραφίες με γόβες. Σε φύτεψαν εκεί που είσαι και νόμισες ότι έγινες κάτι. Άμ έλα που δεν είναι έτσι. Για να τον ξεφτιλίσουν, μέχρι και για τα ρούχα που φορούσε του είπαν. Τον ρώτησαν, γιατί φοράει μαύρα φούτερ και αν δεν έχει κοστούμι για να βάλει. Αυτά θα βλέπουμε από δω και πέρα. Και απ' ότι καταλαβαίνω, έρχεται και η δική μας η σειρά. Γιατί κάποιοι είχαν την φαεινη ιδέα να μην είναι με τον Τραμπάκουλα, αλλά με τους άλλους. Χωρίς να κρατήσουν έστω ένα μικρό πρόσχημα. Τι θα γίνει τώρα; Ότι έγινε με τον Ζελένσκι. Θα λένε, προσβάλλεις την Αμερική που μπαίνεις στο οβάλ Γραφείο χωρίς κοστούμι και γραβάτα, αλλά την ίδια ώρα θα μπαίνει ο άλλος τρελός ο Μασκ, με κοντομανικο, καπέλο και αλυσοπρίονο. Αυτή είναι η παγκόσμια δύναμη που την θαυμάζουν όλοι κι έχει φέρει αμέτρητα στραβά στην ανθρωπότητα.
Ο ΓΥΜΝΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟΝ ΓΙΔΑ.
Πάμε και στα δικά μας. Γιατί, τι μπορεί να είναι η Αμερική μπροστά στον Γιδά. Ένα τίποτα, σας το λέω και σας το υπογράφω. Ποιος Ζελένσκι και ποια κοστούμια που δεν έχει. Έχουμε και μεις δήμαρχο, όχι με ένα αλλά με πολλά κοστούμια, αλλά δυστυχώς για αυτόν μοιάζει πλέον, σαν τον γυμνό βασιλιά στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Το παραμύθι, για όσους δεν το ξέρουν περιγράφει ένα βασιλιά, που ήθελε να φοράει κάθε μέρα και διαφορετικά ρούχα και δεν τον ικανοποιούσε τίποτα από αυτά που του έδειχναν οι ράφτες του. Πήγαν λοιπόν δύο απατεώνες κι έκαναν τάχα έραβαν, χωρίς να κάνουν τίποτα.
ΒΓΗΚΕ ΓΥΜΝΟΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΦΟΡΑΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΡΟΥΧΑ.
Κάποια στιγμή, τους ρωτάνε τι κάνουν και λένε αυτοί του βασιλιά. Τα ρούχα που σου ράβουμε, μπορούν να τα δουν μόνο όσοι είναι έξυπνοι. Όσοι δεν έχουν μυαλό, δεν τα βλέπουν. Οι αυλικοί του βασιλιά που ήταν δυο τρεις, κοίτα να δεις σύμπτωση, και στα παραμύθια τα ίδια γίνονται, πού να τολμήσουν να πουν ότι δεν έβλεπαν τίποτα. Είναι τέλεια τα ρούχα, του έλεγαν του βασιλιά. Όπως και με τον δικό μας τον βασιλιά, που μπαίνουν μέσα στο γραφείο και του λένε, μαλακίες γράφει ο Αντιδήμαρχος, όλα πάνε τέλεια. Και με τα ρούχα που δεν υπήρχαν, ξεκίνησε βόλτα ο βασιλιάς, αφού πρώτα διέταξε να βγει ο κόσμος στους δρόμους, για να θαυμάσει τα καινούργια του ρούχα. Έτσι γυμνός όπως ήταν, δεν τολμούσε κανένας να πει τίποτα, μέχρι που ένα παιδί τον έδειξε και φώναξε, ''ο βασιλιάς είμαι γυμνός'' και τότε κατάλαβε τι συμβαίνει. Ο συγγραφέας, μάλλον δεν προνόησε να γράψει για το τι έπαθαν αυτοί που έβλεπαν, αλλά δεν μιλούσαν, οι αυλικοί του. Ούτε για τον βασιλιά και το μυαλό που κουβαλούσε.
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΡΩΝΙΑ
Τι έπαθες ρε Αντιδήμαρχε και μας γράφεις για παραμύθια, θα πει κάποιος. Γράφω, γιατί το παραμύθι του Δανού συγγραφέα, ταιριάζει γάντι στον δήμαρχο, με αυτό που έπαθε προχθές στον σταθμό των τρένων, που μαζεύτηκαν οι γονείς και οι μαθητές, με τους καθηγητές του ΕΠΑΛ. Πρώτη φορά, βλέπω στα μάτια του κόσμου, τέτοια απαξίωση στο πρόσωπο του. Δεν ήταν απλά γυμνός σαν τον βασιλιά, αλλά κάτι πολύ χειρότερο. Τουλάχιστον τον βασιλιά, δεν τόλμησε κανένας να τον χλευάσει. Ενώ τον δικό μας βασιλιά, άρχισαν να του φωνάζουν, όλοι μαζί. Και μην φανταστείτε ότι του έλεγαν τίποτα σοβαρό. Τον πήραν στην πλάκα, γιατί κι αυτός πήγε για να κάνει πλάκα. Όταν υπάρχει μόνο ένας δρόμος, για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο και συ λες, καλά είναι να μην πηγαίνουν τα παιδιά από δω, τι να σου πούνε και οι γονείς. Με τι να πάνε ρε δήμαρχε, του είπε κάποιος. Με αερόστατο; Εκεί καταλαβαίνεις, ότι πλέον έχει χάσει την αξία αλλά και τον σεβασμό, μαζί με το πρόσωπο και ο θεσμός του δημάρχου. Είναι πολύ σημαντικό να μην σέβεται ο κόσμος τον θεσμό. Να τον απαξιώνει. Να μην τον πιστεύει.
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ
Κατά αρχήν, ήρθε αδιάβαστος. Δεν κατάλαβε μάλλον, ότι έγινε κάτι πολύ σοβαρό. Νόμιζε θα ανέβαινε στο βήμα, για να βγάλει λόγο σε καμιά γουρουνοχαρά. Ο λόγος του ήταν καφενειακος, χωρίς ίχνος σοβαρότητας. Χωρίς αρχή και τέλος. Και το κυριότερο, εκτός θέματος. Και πάλι καλά που δεν περίμενε στο τέλος, να τον χειροκροτήσουν κιόλας. Είσαι ρε, ο δήμαρχος. Ο πρώτος πολίτης του δήμου. Θα σε ρωτήσω μόνο, το εξής απλό. Τους γονείς αυτού του παιδιού που χτύπησε το τρένο, ενδιαφέρθηκες να τους πάρεις τηλέφωνο; Να ρωτήσεις, πώς είναι το παιδί, σε τι κατάσταση είναι οι ίδιοι. Αν χρειάζονται κάτι. Μη κάνεις τίποτα μετά ρε. Δείξε όμως, ότι σαν δήμαρχος είσαι κοντά σε μια οικογένεια, που παραλίγο να ζήσει μια τραγωδία. Να πουν κι αυτοί, έχουμε έναν άνθρωπο κοντά μας, και μάλιστα όχι όποιον να είναι, αλλά τον ίδιο τον δήμαρχο. Και μην μου πεις ότι το έκανες, γιατί θα ήταν το πρώτο που θα έλεγες αν το είχες κανει και δεύτερον, έχεις κακό παρελθόν σε τέτοια θέματα, από τότε με το παιδί στο Λιανοβέργι που το δάγκωσε σκύλος και δεν δέχτηκες να δεις τους γονείς του. Ή τους είδες, αλλά τους έδιωξες αν θυμάμαι καλά, μόλις άρχισαν να λένε για τις ευθύνες του δήμου, για τα αδέσποτα.
ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΑΝ ΑΛΛΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Πολύ πρόσφατα πάντως, κάποιος που ζει από κοντά την κατάσταση που επικρατεί μέσα στον δήμο, μου είπε το εξής. Πώς είναι μου λέει η κυβέρνηση με τα Τέμπη, που γίνεται της πουτάνας; Το ίδιο ακριβώς, γίνεται και μέσα στον δήμο. Όπως έχει ο Μητσοτάκης δυο τρεις και του λένε τι να κάνει, έτσι ακριβώς γίνεται και με τον δήμαρχο. Όπως δεν λένε τον Μητσοτάκη αυτοί οι δυο τρεις, τι συμβαίνει στην κοινωνία, έτσι και οι δικοί μας, του λενε άλλα από αυτά που συμβαίνουν. Και κάπως έτσι, εξηγείται και το προχθεσινό Βατερλώ του δημάρχου. Που κάποιος προφανώς είχε την φαεινή ιδέα, να τον στείλει στην συγκέντρωση. Χωρίς να έχει να πει τίποτα. Δεν είμαστε εμείς υπεύθυνοι είπε, αλλά ο ΟΣΕ. Δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς διάβαση, αλλά ο ΟΣΕ. Παίρνουμε τηλέφωνα στον ΟΣΕ, αλλά αυτός δεν μας απαντά. Τι σας είπα πιο πάνω; Όπως είπε ο Μητσοτάκης, μου είπανε ότι έγιναν έτσι, εγώ δεν ήξερα τίποτα, έτσι κι ο δικός μας. Δεν ήξερα, δεν άκουσα, δεν είδα.
ΛΕΣ ΟΤΙ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ
Συγγνώμη φίλε, αλλά έτσι γίνομαι και γω δήμαρχος. Δεν γίνεται να λες ότι ασχολείσαι μέχρι και με το τελευταίο λίτρο πετρέλαιο που μπαίνει, αλλά να μην γνωρίζεις τι γίνεται με όλα αυτά που έχουν φέρει ερήμωση στην πόλη που διοικείς, τα χρόνια που είσαι δήμαρχος. Έφυγε η εφορία, έφυγε το ειρηνοδικείο, έφυγε το υποθηκοφυλάκειο, έκλεισε ο σταθμός των τρένων, επιχειρήσεις κλείνουν, δεν έχει γίνει ούτε μια πρόταση για να έρθει κάποια σχολή εδώ, μπας και τονωθεί η οικονομία και το καλύτερο είναι, ότι έχουν αρχίσει και παρατράγουδα παρανομίας, με καταστάσεις που ο δήμος δεν έχει ζήσει ποτέ. Αν σταματάς μέρα μεσημέρι σε κεντρικό δρόμο και σου σπάνε τα τζάμια και σε ληστεύουν, δεν ζουμε στον Γιδά αλλά κάπου αλλού, και δεν μπορεί κανένας να εγγυηθεί την ασφάλεια μας.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ.
Και μην πεις ότι είναι θέμα αστυνομίας, γιατί εσύ σαν δήμαρχος πας κάθε τρεις και λίγο στην Αθήνα. Πήγες ποτέ να πεις, ότι ο δήμος χρειάζεται τους πενταπλάσιους αστυνομικούς από αυτούς που έχει; Όχι. Είπες, ότι είμαστε με ένα περιπολικό; Όχι. Είπες για το ασθενοφόρο που δεν υπάρχει; Όχι. Και το πιο ωραίο είναι, ότι όλα αυτά που λέω τα βγάζουν σε ανακοινώσεις, κατά καιρούς. Μαζί με φωτογραφίες βέβαια. Ότι φροντίσαμε για το ασθενοφόρο και τον σταθμό του ΕΚΑΒ, που θα υπάρχει σε 24ωρη βάση. Να γελάς και να κλαίς μαζί. Τέλος πάντων. Το έργο είναι πλέον ξεκάθαρο. Το ξαναλέω, ότι το έβλεπες στα μάτια αυτών που ήταν απέναντι από τον δήμαρχο. Και μιλάμε για ανθρώπους κάθε ηλικίας. Από μικρά παιδιά, μέχρι μεσήλικες. Δυστυχώς, ο δήμαρχος ήταν κάτι παραπάνω από γυμνός. Κι αν δεν του είπε κάποιος, κάτι, όπως ο μικρός στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ήταν γιατί η απογοήτευση ήταν πολύ μεγάλη. Και το ξεγύμνωμα ακόμα μεγαλύτερο, που δεν χρειαζόταν να πει κανείς τίποτα. Μια γυναικεία φωνή μόνο ακούστηκε κάποια στιγμή, που είπε ο δήμαρχος ότι έβαζε λεωφορείο για τα παιδιά, αλλά σταμάτησε να τα πηγαίνει, χωρίς να γνωρίζει τον λόγο(σιγά που θα τον γνώριζε) και είπε πως αυτό δεν έγινε ποτέ και είναι μεγάλο ψέμα του δημάρχου. Μα τι λέτε μανδαμ. Λέει ψέματα ο δήμαρχος;
Η ΑΡΜΟΔΙΑ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΠΛΑ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕ
Να πω και το άλλο. Που θες να αγιάσεις και δεν μπορείς. Η υπουργός Παιδείας της Αλεξάνδρειας, που ήταν στην συγκέντρωση; Για την ωραία Ελένη λέω, που είναι υπεύθυνη του δήμου για τα σχολεία, και πληρώνεται με 1500€ κάθε μήνα τώρα που πήραν και αύξηση οι αιρετοί. Δεν βρήκε όμως χρόνο για να παραβρεθεί σε μια τόσο σημαντική συγκέντρωση, καθώς φαίνεται ότι εκείνη την ώρα θα είχε πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθεί. Έχει τον κόσμο στο, η κλήση σας προωθείται. Το να χτυπήσει ένα παιδί και να κινδυνεύσει η ζωή του, προφανώς και δεν είναι τόσο σοβαρό. Το ότι στο σημείο προχθές, ήταν άνθρωποι που σε τρία χρόνια θα πάει στα σπίτια τους και θα τους ζητήσει ψήφο, αφού το έκανε και πριν ένα χρόνο, κι αυτό είναι άλλο θέμα. Τι να πω ρε φίλε. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Μάλλον θα νομίζει, ότι η αρμοδιότητα της φτάνει να πηγαίνει σε γουρουνοχαρές, να παίρνει το μικρόφωνο και να λέει, ευχαριστώ τον δήμαρχο για την συμβολή του. Συμβολή σε τι; Στο τίποτα;
ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΨΕ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΣΤΡΑΒΗ ΣΕ ΝΕΚΡΟ ΧΡΟΝΟ.
Ούτε κι ο έτερος αυλικός ήταν εκεί. Για τον Γιαννάκη λέω. Αυτός κι αν δεν έχει μπερδέψει την βούρτσα. Άμα δεν γίνεται κάτι στην Μελίκη, δεν τον ενδιαφέρει. Έχει και το ελεύθερο από τον γυμνό βασιλιά να κάνει ότι θέλει και γίνεται, ότι γίνεται. Το κακό ρε μάγκες με σας, ξέρετε ποιο είναι; Επειδή δεν έχετε αντιπολίτευση, νομίζετε ότι δεν σας αγγίζει κανένας. Δεν έχετε καταλάβει, ότι απέναντι σας δεν είναι καμιά αντιπολίτευση, αλλά η κοινωνία. Δεν καταλάβατε, ότι το θέμα δεν έχει να κάνει με πολιτική, αλλά με συναίσθημα. Κι από συναίσθημα βλέπω τα πάτε τέλεια. Και απ' ότι είδα ο Γιαννάκης, ανέβασε το ευχαριστήριο για το καρναβάλι, έβαλε από κάτω φαρδιά πλατιά το όνομα του και θεώρησε ότι έκλεισε η εβδομάδα. Τι μπορεί να γίνει σου λέει μέχρι την Παρασκευή, που το μαγαζί είναι ανοιχτό. Για τον δήμο λέω. Έλα όμως που έκατσε η στραβή, με τον βασιλιά και τον κόσμο που τον πυροβολούσε ομαδικά στο σταθμό των τρένων. Πού να προβλέψει, ότι έπρεπε να γράψει κάτι και για τον δήμαρχο, όπως κάνει συνήθως για να βγει να τα πει. Θα μου πεις, δεν μπορούσε να κάθεται απέναντι να κρατάει το χαρτί για να μην κάνει λάθος, σε αυτά που διαβάζει. Θα έβλεπε ο κόσμος και θα γελούσε. Σου λέει τι δήμαρχο ψηφίσαμε, που δεν μπορεί να πει δυο λέξεις, άμα δεν τις διαβάσει. Και έγινε το κακό και δεν καλύπτεται με τίποτα. Όσο και να προσπαθούν κάποιοι να τον καλύψουν, αν το κακό γίνει και οι μάρτυρες όπως χτες είναι πολλοί, όλο και κάποιος κατά καιρούς, θα βγαίνει και θα θυμίζει το σκηνικό με τα τρένα. Αν ολόκληρος δήμαρχος, βγαίνει και λέει παίρνω τηλέφωνο στον ΟΣΕ και με συνδέουν με Κάιρο, δώστε του χαιρετίσματα, ότι δεν τον χρειαζόμαστε σε τίποτα. Μπορούμε να βάλουμε και μια γλάστρα στην καρέκλα και να κάνει τον δήμαρχο. Θυμηθείτε και κάτι ακόμα. Σε λίγο καιρό θα αρχίσουν να εμφανίζονται στο δημοτικό συμβούλιο, άτομα και θα τους κράζουν για αυτά που ΔΕΝ κάνουν. Ήταν να μην γίνει η αρχή. Και τότε θα βγουν και κάτι συνθηματικά που έχουν εκεί μέσα στον δήμο. Κάτι με ''βλέπε-άκου-σώπα''. Ρε τι πάθαμε. Έφτασε και στο Γιδά, η Greek mafia. Όπως και να έχει πάντως, καλό είναι να προστατευθεί ο θεσμός του δημάρχου κι αυτό πρώτοι πρέπει να το καταλάβουν αυτοί που είναι μέσα στο δημαρχείο.
Ο Αντιδήμαρχος.
