Αυτό το γιορτινό έθιμο είναι ένας «καμβάς» από μνήμες οικογενειακών και φιλικών στιγμών με άφθονα συναισθήματα. Το Χριστόψωμο, ένα σύμβολο της ελληνικής παράδοσης και της οικογενειακής ενότητας, παραμένει ένας ζωντανός κρίκος που συνδέει το παρελθόν με το παρόν.
Κάθε χρόνο, παρασκευάζεται με περισσή αγάπη και σεβασμό την παραμονή των Χριστουγέννων, για να κοπεί ανήμερα, σηματοδοτώντας την έναρξη του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού. Αυτό το γιορτινό έθιμο είναι ένας «καμβάς» από μνήμες οικογενειακών και φιλικών στιγμών με άφθονα συναισθήματα. «Η διαδικασία παρασκευής του Χριστόψωμου είναι μία ολόκληρη ιεροτελεστία» υπογραμμίζει στο ΑΠΕ η Νεκταρία Κοκκινάκη, πιστοποιημένη γευσιγνώστρια ελαιόλαδου και πρέσβειρα της μεσογειακής διατροφής από το ευρωπαϊκό δίκτυο Mediterranean Diet Network (MD.net).
«Χρειάζεται προσοχή, ιδιαίτερη φροντίδα και υπομονή. Το στρογγυλό του σχήμα έχει πλούσιο στολισμό, με κάθε λογής κεντήματα (κεντίδια) ή «πλουμιά» όπως ονομάζονται. Απαραίτητο στοιχείο είναι ο σταυρός στην πάνω πλευρά με λουρίδες απ' τη ζύμη.
Ανάλογα με την υπομονή και το μεράκι της κάθε μαγείρισσας μπορεί να μετατραπεί σε ένα έργο τέχνης», συμπληρώνει και εξηγεί ότι μπορεί να γίνει και με τον παραδοσιακό τρόπο με προζύμι ή να προστεθούν μυρωδικά τα οποία θα του χαρίσουν μια μοναδική γλυκιά γεύση.
Την ώρα της παρασκευής χρησιμοποιώντας τα καλύτερα υλικά που έχει, η νοικοκυρά λέει:
«Είκοσι πέντε του Δεκέμβρη Χριστός γεννάται, η ώρα εκείνη και ετούτη ίδια λογάται. Για τη χάρη της Παναγίας και για το καλό του σπιτιού».
Σύμφωνα με την παράδοση στο κέντρο της ζύμης μπαίνει ένα άσπαστο καρύδι ενώ στην υπόλοιπη επιφάνεια οι νοικοκυρές κάνουν σχήματα με το μαχαίρι ή με το πιρούνι, όπως λουλούδια, φύλλα, καρπούς και πουλιά.
«Την ημέρα των Χριστουγέννων, το ψωμί κόβεται, σταυρώνεται και μοιράζεται με αγάπη σε όλη την οικογένεια και σε όσους είναι παρόντες στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι» αναφέρει η κ. Κοκκινάκη.
